Ook in Bonheiden liep het storm voor de enige echte Ben Prestage. Den Bromfiets , waar normaliter rockabilly en country, al dan niet alt, de plak zwaaien, zette zijn deuren open voor deze jonge bebaarde cultbard van de blues en roots muziek. In geen tijd had hij de talrijke, aanvankelijk achterdochtige, nieuwsgierigen op zijn hand. Zijn innemendheid en vooral zijn superbe performance, zowel zijn vaardigheid op de verschillende snaarinstrumenten als zijn communicatieve en humoristische aard, maken dat zelfs de grootste cynicus na het eerste nummer al is bijgedraaid.

Waar ik in het begin van de avond een bedrukte Erwin mocht begroeten in een zo goed als leeg café, zag ik zijn humeur samen met de opkomst van het volk de goeie richting uit gaan met de snelheid van het kwik van een thermometer die in een pot kokend water steekt.  Iedereen die had beloofd te zullen komen, was er ook en nog zoveel meer. Het was de eerste keer dat er in den Bromfiets in het midden van de week een gig plaatsvond, de verwachtingen waren dus getemperd, maar het is een heus succes geworden.

Ondertussen laat Ben het niet aan zijn hart komen. Hij begint met zijn akoestische en afgeragde Takamine een ragtime tune te spelen tegen eerder duizelingwekkende snelheid, en trekt daarmee vanaf het begin de staalkaart van zijn bijna onbegrensde mogelijkheden. Zijn drumkit staat scherp afgesteld en hij houdt zijn songs netjes op tempo door met zijn kousenvoeten het basdrumpedaal en het hi-hattpedaal te bedienen. Het publiek eet van meet af aan uit Ben’s hand. Ik verwijs graag naar mijn vorige reviews van Prestage in (ge)Varenwinkel en Gooreind om wat schrijftijd te winnen, maar verplicht mij er meteen aan toe te voegen dat ook de sets hier in Bonheiden weer helemaal anders zijn samengesteld. En hij gebruikt, naast zijn Castrocaster en zijn Cigarelectro voor het eerst zijn five-stringbanjo om enkele op Earl Scruggs style gebaseerde songs ten berde te brengen. Ik hoor zowaar Clarence Ashley en de broertjes Wade and Ward Fields zich terug roeren in de diepste plooien van mijn herinneringskronkels.

De sombrero ronde wordt gul onthaald en zelfs de “second harvest” na de tweede set is nog vruchtbaar.
Dit was weer een prachtige en supergezellige avond met Ben Prestage. Helaas de laatste dag van zijn tournée in België. Hij heeft er nog eentje te gaan in Zwitserland en dan keert hij terug naar Florida. Maar we hopen hem volgend jaar terug te zien.

En gezegend is de dag dat Bruno ergens begin dit jaar onze Ben Prestage aanschreef om een gelijkaardige bekendere artiest te vervangen, die had afgezegd wegens zeeziekte !
Alleluhja, praise the Lord !

witteMVS